Een kleine update, om het forum toch in leven te houden.
Mijn amalgaam werd verwijderd sept/okt/nov 2012, 4 kiezen.
Medicatie: sindsdien dagelijks een capsule Mercuclean
Evolutie symptomen:
- alle onmiddellijk neurologische symptomen die ik toen had zijn geleidelijkaan vrijwel volledig verdwenen: lichte irrationele angsten (incl. claustro-, agorafobie), benauwdheid tussen mensengroepen, lage mentale weerbaarheid, lage alertheid/brain fog
- nieuwe/verergerde symptomen
: met periodes vermoeidheid, lusteloosheid, depressieve gevoelens.
Hiernaar ben ik nu op onderzoek uit.
Kan met de te lange winter te maken hebben, maar ook met een tandwortelontsteking die ik aan een van de amalgaamtanden heb, en een stukje metaal dat blootlag aan een ooit heropgebouwde gebroken tand.
1. tandwortelontsteking
Eind vorig jaar was van een van de nog-te-saneren amalgaamtanden een stukje afgebroken, had toen enkele dagen acute tandpijn (=vermoedelijke irreversibele pulpitis door ingedrongen bacteriën = afsterven tandzenuw). Tand is nu vermoedelijk dood, reageert niet meer op koudetest met ijs, maar boven de tand thv. het kaakbot is sinds vorig jaar een bobbel (cyste?) die pijnlijk is als je er op drukt en pulseert bij fysieke inspanning.
Wat mij ongelooflijk tegen de borst stuit is de kwakkele medische diagnostiek hiervan door doordeweekse artsen !! Heb deze bobbel uit wetenschappelijke nieuwsgierigheid aan 4 tandartsen en 1 kaakchirurg voorgelegd. Volgens 1 was het een bloeduitstorting tgv. narcose naaldprik. Volgens 2 anderen was het "niets", mijn tandarts weet niet wat het is maar het is nog geen tijd om er iets aan te doen (?), en volgens de kaakchirurg was "endo aanbevolen" = vullen wortelkanaal en daarmee was de kous af, of bedoelde hij ook ineens apexresectie ? Zelfs over of het "element nog vitaal is" heb ik nog geen enkele sluitende diagnose gekregen! De ene hield er een ijskoud stukje materiaal tegen, de andere klopte er eens heftig tegen met zijn metalen instrument. Wat is de methodiek hier zeg ? Als ik het uitroep van de pijn, is het element dan nog vitaal ? Of net andersom ? Ongeraffineerde beulen denk ik wel eens.
2. blootliggend metaal... 2 puntjes van een 37j oud ijzeren geraamte van een opgebouwde gebroken tand zaten al een paar maanden door slijtage bloot.
Geen tandarts of huisarts die hier bij stilstaat ! Koop en lees echter
Toxic Dentistry Exposed van Munro-Hall
http://www.amazon.com/Toxic-Dentistry-Exposed-between-Chronic/dp/0955220718, en het is duidelijk dat elk metaal in de mond potentieel gezondheidsgevolgen heeft. Ik liet dus mijn tandarts deze twee puntjes terug bedekken (eigen idee!!) met composiet, en vanaf de volgende dag voelde ik me prompt 20 jaar jonger, met energie voor 3 ! Helaas was dit van vrij korte duur en heb ik me wellicht miskeken. Ik had nl. dezelfde dag een afspraak bij de osteopaat voor die lusteloosheid en depressieve gevoelens. Zij heeft toen "gewerkt" op mijn gevoelscentrum o.i.d. Tot op vandaag weet ik dus niet of die weeklange energiestoot die ik ervaarde dankzij de tandarts was of dankzij de osteopaat.
Intussen werd het eindelijk lente. Energiedips bleven echter duren, met ups en downs, maar in dalende lijn, werden dus erger. Ik hield (en hou) nog rekening met een nog altijd voortdurend gevolg van kwik, zij het directe blootstelling toendertijd tijdens onveilige amalgaamverwijdering, zij het historisch opgstapeld en nu loskomend in mijn lichaam, maar zocht toch naar meer directe korte-termijn oorzaken.
Heb me toen parallel verdiept in mondhygiëne/parodontale aandoeningen (gingivitis, parodontitis). Ontstoken tandvlees is blijkbaar bij 80-90% van de bevolking aanwezig, meestal zonder symptomen, en de grootte van alle sulcus samen is de grootte van een handpalm. Dit is dus te beschouwen als een potentiële open wonde een handpalm groot. Geen wonder dat zulk een infectie een potentiële aanslag is op het immuunsysteem, zelfs in lichte vorm. Ben toen maniakaal mondhygiëne beginnen doen: poetsen met zout water, Oral-cal producten, monddouche (Waterpik), flossen. Het klinisch uitzicht van tanden en tandvlees lijkt nu gestabiliseerd. maar niet echt verbetering kwa doorsnee energiepeil.
Volgende insteek: de darmwerking. Al lang last van onvaste en onregelmatige ontlasting. Lees grondig het boek van Munro-Hall: de werking van de darm is primordiaal voor omgaan met ziekte en ontsteking. Daarom sinds enkele weken Colon Clean poeder aan het nemen, 1 eetlepel per dag. Dit reinigt de darm, zorgt voor regelmatige stoelgang, voedt de goeie darmflora. Schijnbaar (altijd rekening houden met andere parallelle processen in je lijf, zoals nog steeds de zomerse temperaturen, mentaal meer optimisme, meer sport, betere voeding etc.) heb ik nu terug meer energie in doorsnee, ben ik op een hoger plan beland.
Ik zou zeggen: bijna normaal, behalve sommige dagen werkelijk nog below 0, geen zin om bed uit te komen, geen fut, vooral na vrij zware sportinspanningen.
Om alles uit te sluiten heb ik toch contact gezocht met Munro-Hall in UK. Samen met een vriendin die zwaar CVS gediagnoseerd is zijn wij in oktober geboekt voor inleidende consultatie in de UK. We krijgen ieder 1 uur bij GM-H zelf, en indien nodig een Cavitat scan om de botdensiteit te onderzoeken op de plaats waar ooit extracties gebeurden (ik 3, zij 8 ). Kostprijs is niet mals, 200 à 800 EUR afhankelijk van uitgebreidheid van het onderzoek, maar het is nu of nooit, want over niet al te veel tijd stoppen Graeme en Lilian Munro-Hall met hun praktijk. Praktijk zal wellicht worden verdergezet door andere artsen die daar nu al samenwerken, maar kan niet hetzelfde niveau zijn.
Afhankelijk van wat uit dat onderzoek komt gaan we dan kijken wat en waar we dit laten behandelen. Ik "hoop" (tsja) dat die vriendin een of meerdere cavitations zal blijken te hebben en dat dan vervolgens na chirurgisch schoonschrapen haar gezondheid met grote schreden zal vooruitgaan. Voor mezelf denk ik eerder aan toxines in mijn bloedbaan tgv. die sluimerende tandwortelontsteking/cyste, maar blijkbaar kan mijn immuunsysteem dat grotendeels wel aan als ik het voldoende ondersteun met goeie darmwerking... ik laat dat voorlopig onbehandeld en hoop het zo uit te zweten tot in oktober...
Wordt vervolgd,
Patrick