door Annelies » di apr 22, 2008 3:38 am
dagboek 21-04-08
Ben terug naar af.
Heb vandaag gemerkt, dat ik het afbouwen van de paroxetine minder snel moet doen. Merk ook de gevolgen van het niet meer ontgiften. Op aanraden van de orthomoleculair arts waar ik op 8-5 a.s een afspraak mee heb en mede door de enorme pijn die ik had.
De tintelingen, ogen en hoofd, schokbewegingen komen weer terug. Niet erg, maar ze zijn er wel.
Vanmiddag en vanavond kreeg ik heel even het gevoel van een aankomende ansgtaanval. Dus ga even een stap terug met de paroxetine. Ga nu naar 1- een half- geen, enz. Dat ging goed,nl.
Ondertussen bedenk ik me, dat ik niet ontgift en beter weer de paroxetine op 1 - een half kan zetten. Zal het schema daar op aanpassen.
Heb nu maar een derde van mijn woonkamer kunnen stofzuigen.
De plek in mijn hand wordt groter en blijft enorm jeuken.
Mijn handen en voeten transpireren buitengewoon, evenals onder mijn borsten. Het stroomt bijna.
Heb vorige week woensdag mijn ringen afgedaan omdat ze knelden.
Dat zijn stuk voor stuk, hele dure ringen.
Ik paste Bh's vandaag, werd gek van de warmte in de kleedkamer en heb een BH gekocht op de laatste haakjes. Dat is niet goed.
Maar ik transpreerde zo erg, ik moest daar weg.
Moest zojuist naar het toilet, vanwege een natte wind. Te laat. Het is meer diaree, dan zomaar een natte wind. Opeens is het er weer.
Mijn oor suist weer, altijd rechts. Mijn rechteroog laat het behoorlijk afweten.
Ik moet mezelf nu weer heel erg moed inpraten; ik kan dit doen tot 8 mei. Ik ben veel zieker geweest dan nu.
Maar voel me nu weer zoveel stappen achteruit.
Ik ga beslist niet meer zelf ontgiften, weet nu dat ik dat niet kan. Dat hebben mijn nieren mij laten weten.
Mijn hoofd voelt weer raar. Ik ga door met de paroxetine op een 1 en de volgende dag een half. En als het niet anders kan, weer terug naar elke dag 1 hele.
Duidelijk is, dat mijn nieren voor een groot gedeelte belast zijn met kwik. Ik drink heel veel water.
Maar dat is de oplossing niet, het helpt wel.
Ik durf geen supplementen meer te nemen nu, mijn nieren zitten vol kwik en kunnen momenteel geen extra afvoer van kwik aan. Dat hebben ze heel erg duidelijk laten weten.
De vraag is nu: hoe kom ik van het kwik uit mijn lichaam af?
Het antwoord laat ik graag aan de orthomoleculair arts , waar ik pas op 8 mei a.s een afspraak mee heb.
Voel me nu weer echt ziek, zo moe, al die nare verschijnselen weer terug.
Ik weet dat ik het kan, ik weet dat ik dit ga doen, ik ben veel zieker geweest. Ik wist dat er een terugslag zou komen.
Heb een flinke huilbui, schraap mezelf weer bijelkaar , en hoop dat de zon morgen weer schijnt.
Zo moet het lukken naar 8 mei.
Sinds een jaar, weet ik, dat ik kwikvergiftigd ben door de amalgaam-vullingen in mijn gebit. Heb een jaarlang, dagelijks onderzoek te hebben gedaan, politiek maatschappelijk en de ziekte zelf (ook de psychologische gevolgen) en het ontgiften.